Αναμνήσεις και λήθη

Χίλιες σαν μία σκέψεις
ο κόσμος κι οι πλεύσεις
τρέχουμε σαν ιστορία
τρομερή μου αγάπη και ματαιοδοξία

ήρθε

ο καιρός που γυρνούσε
με συναντούσε
απόγευμα

ήξερε

ήταν η αγαπημένη μου ώρα
το θυμάμαι σαν τώρα

τι γινόταν' εκεί;

η μέρα έδυε
κι η νύχτα ανέβαινε

δηλαδή

η λογική μου πια έσβηνε
και το συναίσθημα έτρεχε

μα πρώτα


μελαγχολούσα...