Καμιά φορά,μου 'ρχεται να πω ένα συγνώμη σε κάποιους(ή κάποια).Μα είναι ανώφελο.Μετά,μου 'ρχεται να πω ένα ευχαριστώ.Μα είναι ανούσιο.Κοιτώντας,λοιπόν,πίσω και βλέπωντας πως κάποτε έλειπα θα 'θελα να πως πως τώρα,με τη σειρά τους,μου λείπουν αυτοί(ή αυτή).Μα είναι αργά...Και δεν ξέρω αν είναι αλήθεια.